charn

Ne’n passem pas fauta, dins nòstra varietat de la linga, de mots que se disen parier mas que vòlen pas dire la mesma chausa : lo lach e lo lac, char (adjectiu) e la charn, lo bot e lo boc, lo pòrt e lo pòrc, lo som e lo son, mai (adverbi), lo mes de mai e la mair… Lo cerv, lo serf e la serp se disen tots tres [sar] a Nontron, e [ser] en d’autres endrechs. La tombada de la consonanta finala ne’n es causa, de ’quilhs omofònes.  Quò fai que nòstres davanciers chausiren benleu de remplaçar quauqu’uns de ’quilhs mots per... [Lire la suite]